Bilgisayarım harddiski bozulmuştu. 10 gb'lık bir harddisk bulmuştum sağdan soldan. Windows kurunca bunun driverları var programları var msn 'inden photoshop'una. Doğal olarak harddiskimde yer kalmadığı gibi az bir programla çalıştırsam bazı uygulamalardan ödün versem dahi bilgisayarın yavaşlığı beni öldürüyordu. Bir çözüm bulmak gerekti. Böyle tanıştım pardus'la dolayısıyla linuxla. Gerçi kah elinde orak çekiç olan kah anarşi bayrakları dalgalandıran penguenleri görmemiş değildim. Bazı abiler de bu yeni trendden bahsediyorlardı onları da dinledim. Ama elimle tutmam gözümle görmem için beni şartların zorlaması gerekti.
Ne artısı var? İşin bu tarafı kişisel. Genel olarak kullanıcı dostu olması, performans, kişiselleştirilebilirlik, güvenlik gibi kalemler ön plana çıkıyor. Kimi için güvenlik ön plana çıkarken kimi için de performans ön planda. Linux kullanıcıları farklı linux sürümlerini dıştalamıyor ve linux'un felsefesini sürekli sorgulayarak geliştiriyorlar. Örneğin benim veya sizin için şöyle bir şey geçerli olabilir; driverlarımı kaybettim internetten ara bul uğraş gerek yok kurayım pardusu tüm bileşenleri tanısın bende işlerime devam edeyim. Zaten içinde resim düzenleyicisinden ofis programına msn türevi programlara kadar herşey var ve az da yer kaplıyor. Evet bu linux kullanmak için geçerli bir sebep. Ama bu durum sorgulanmıyor da değil. Örneğin Aydın Bez'den bu durumun linuxun felsefesine aykırı olduğunu duyacaksınız. Aydın beye göre bu tip kullanıcı dostu hamleler linux'u windowslaştırıyor. Nerede özgürlük. Bu adam benden habersiz nasıl gimp'tir bilmem nedir kurar. Ben ofis programı olarak open office kullanmak zorunda mıyım? Aydın beyin sorgulamaları yerinde. Bunun için de farklı kullanıcı profillerine yönelik linux sürümleri mevcut.
Bu linux çeşitliliği konusunda da hemen isyan bayrağını açanlarla karşılaşmak da güç değil. Linux neden windowsun rakibi olamıyor çünkü 500 çeşit sürümü var biri birine uymuyor ama windows öyle mi üç beş senede çıkarır sağlam çıkarır diyenler de mevcut. Tabii bu arkadaşlar piyasa mantığıyla düşünmeye yatkın olsalar da bilgisayar kullanıcılarının büyük çoğunluğunun düşüncelerini yansıtmıyor değiller. Linux kullanıcıları da alışkanlıkları terketmenin zorluğunun farkında ve yayınlarında bundan sıkça söz ediyorlar.
Ayrıca dikkat çeken şöyle bir yan da varki linux kullanıcıları olağanüstü örgütlüler. Forumlar, dergi çalışma grupları, geliştirme grupları, vs vs vs benim bilmediğim tonlarca şekilde birbirlerine bağlı ve omuz omuza ilerliyor görüntüsü çiziyorlar. Örneğin internette dolaşırken başlığında "
Grup üyelerimize 02 nolu duyurudur" yazan ve altında da komünist bir örgütün genelgesini aratmayan sayfalarla karşılaşabilisirsiniz.*
Bu alanda zaten kendileri özgür yazılımı geliştiren, kalite kontrolünü yapan, dağıtan ücretsiz işçiler olarak görenler de mevcut.
*
Buzdagi.org ise yeni açılan ve güvenlik üzerine yoğunlaşan dolayısıyla da yolu linux'tan geçen bir site. Alacak çok yolu olmasına karşın bu alandaki boşluğu doldurmaya aday.
Kullanıcılar farklı linux sürümlerini dıştalamıyor ancak burada da kraldan fazla kralcılar mevcut. Forumlarda bir de bakıyorsunuz ki pardus milliyetçiliğin adresi olmuş. Kardeşim bu en azından ubuntu gibi afrikadan çıkmadı halis türk icadı şeklinde ubuntu kullananlar vatan haini sayılabiliyorlar. Açık kaynak kodun özellikle windows üzerinden tekel karşıtlığı ve sermaye karşıtlığı da sorgulanması gereken bir durum. Ülkemizde pardus milliyetçilerinin karşı cephesinde yer alan arkadaşlardan da "pardus devlet işi ben güvenmem arkadaş" gibi hezeyanlar gelebiliyor.Ubuntunun arkasında da şirket veya şirketlerin olduğu gözden kaçabiliyor. Açık kaynak kod yazılımlar sermaye devleri arasındaki rekabette bir silah. Bunu görmek önemli. Örneğin google linux'u destekliyor. Windows vs Google çekişmesininden kaynaklanmadığını düşünmek de biraz iyi niyetlilik olur.
Böyleyken böyle. Sadece açık kaynak kod olayını anlamaya çalışan biri olmanın verdiği rahatlıkla bahsettiklerimde yanlışlar eksikler illa ki var. O zaman onlar da affola. Birlikte geliştirile :)
Bilgisayarım harddiski bozulmuştu. 10 gb'lık bir harddisk bulmuştum sağdan soldan. Windows kurunca bunun driverları var programları var msn 'inden photoshop'una. Doğal olarak harddiskimde yer kalmadığı gibi az bir programla çalıştırsam bazı uygulamalardan ödün versem dahi bilgisayarın yavaşlığı beni öldürüyordu. Bir çözüm bulmak gerekti. Böyle tanıştım pardus'la dolayısıyla linuxla. Gerçi kah elinde orak çekiç olan kah anarşi bayrakları dalgalandıran penguenleri görmemiş değildim. Bazı abiler de bu yeni trendden bahsediyorlardı onları da dinledim. Ama elimle tutmam gözümle görmem için beni şartların zorlaması gerekti.
Ayrıca dikkat çeken şöyle bir yan da varki linux kullanıcıları olağanüstü örgütlüler. Forumlar, dergi çalışma grupları, geliştirme grupları, vs vs vs benim bilmediğim tonlarca şekilde birbirlerine bağlı ve omuz omuza ilerliyor görüntüsü çiziyorlar. Örneğin internette dolaşırken başlığında "Grup üyelerimize 02 nolu duyur